Во „Завеса“, Милан Кундера нè води низ седум есејистички целини што формираат еден интелектуален и естетски манифест за уметноста на романот. Со длабока страст и брилијантна острина, Кундера размислува за историјата на романот, неговата еволуција и смислата што ја носи низ времето.
Преку богати примери од Сервантес до Кафка, од Флобер до Гомбрович, тој го открива процесот на создавање уметност и ги преиспитува нашите културни и книжевни претпоставки. Централниот поим – „завесата“ – претставува симбол на предрасудите, навиките и автоматизмите преку кои го перцепираме светот, а кои уметникот има задача да ги тргне за да ја открие скриената суштина на реалноста.
„Завеса“ не е само книжевна критика – тоа е длабока и лична рефлексија за литературата како начин на гледање и разбирање на животот. Ова дело го обединува романсиерот и мислителот Кундера во една беспрекорно елегантна и провокативна целина.
