„Судбината на човекот“ е расказ (новела) од Михаил Шолохов.
Тоа е расказ за обичниот руски војник и неговата судбина во текот на Втората светска војна.
Иако во него се среќаваме со грозни нехумани ситуации, сепак, во целиот расказ провејува топлина, хуманизам, добрина.
Нараторот е главниот лик, Андреј Соколов, кој полека, без вознемирување му го раскажува својот живот на еден непознат човек со кого случајно се сретнува чекајќи да дојде сплав за минување на реката.
Расказот започнува со човекот кој ќе ја ислуша „судбината“ на патникот со малото детенце и кој на крајот ќе срони машка солза, но кој, исто така, ќе се наполни со надеж – надеж дека човек иако може да загуби сѐ, сепак ќе изнајде начин да живее, да продолжи, да биде уште похуман од порано, да им помага на тие околу себе – така осмислувајќи си го животот.