Првпат објавена во 1962 година, збирката „И на небо и на земја“ ја означува раната фаза од творештвото на Петре М. Андреевски, кога тој веќе ја покажа својата дарба да го спои митското и модерното во едно уникатно лирско ткаење
Како што сугерира насловот, авторот создава свет исполнет со двојства – земно и небесно, светло и темно, радост и болка. Неговите стихови извлекуваат линии од македонскиот фолклор, ги спојуваат со алегории за човековата борба и сеќавање, и се обидуваат да ја доловат сложеноста на човечкото постоење приодено кон природата и судбината.
Песните зборуваат за потрагата по егзистенција – по леб, надеж и место под сонцето – во свет полн со суши, реки, пожари и поплави. Но покрај суровата реалност, тие носат и чувство на победа: симбол на човечката способност да ти го освојува непредвидливото, секојдневното, со стпорност и љубов кон животот .
Со едноставен, но длабоко емотивен тон, Андреевски успева да го прикаже македонскиот пејзаж – не само како географија, туку како простор во кој се испреплетуваат човечките стравови и надежи.
