Ќерка на правта

Лејла уште рано разбира дека не е дел од нормалното суданско општество. Нејзината мајка не може да се грижи за неа, па таа е протерана во строгo сиропиталиште, заедно со другите деца родени надвор од бракот.
На училиште, Лејла и нејзината најдобра пријателка Амал ги нарекуваат „ќерки на гревот“. Нејзината згодна сестра Зулима е омажена за многу постар маж, додека дадилките велат дека една напуштена девојка имала среќа воопшто да добие понуда за брак. На десетгодишна возраст и Лејла и Амал поднесуваат женско обрежување. И покрај ужасните предрасуди, Лејла останува ориентирана и храбра и успева да се школува. Таа продолжува да се мажи, да има четири деца и да се разведе, но дури и кога пораснува, таа продолжува да ја чувствува стигмата дека е напуштена. Без страв, таа основа своја добротворна организација за да им помогне на оние што се избегнувани како отпадници и продолжува неуморно да работи денес за да ги отфрли предрасудите.
Овие прекрасно напишани мемоари совршено ја евоцираат топлината и бојата на северноафриканската пустина и раскажуваат за силните страни и пријателствата кои се раѓаат од неволјите.