Во „Бесмртност“, Милан Кундера создава повеќеслојна приказна што го надминува класичниот роман и станува медитација за времето, идентитетот, љубовта и, секако – бесмртноста. Почнувајќи со еден едноставен гест на непозната жена во базен, Кундера гради сложен мозаик од приказни, идеи и ликови – од обични луѓе до историски личности како Гете и Бетина фон Арним – кои го истражуваат стремежот да се остави трага, да се биде запаметен, да се преживее преку другите.
Авторот често се вклучува себеси како лик во делото, разигрувајќи ја границата меѓу фикција и реалност, наратор и учесник. Со нежна иронија и длабока мисловност, Кундера ги преплетува приказните на повеќе генерации, континенти и егзистенцијални преокупации.
„Бесмртност“ не е само роман – тоа е литературна архитектура на човечката потрага по смисла, создадена со стилска елеганција, хумор и филозофска тежина.
