Често ја наоѓаме вистината на места и луѓе каде што најмалку ја очекуваме. Истото важи и за книгата на Оливера Ќирковиќ: Јас, Пинк Пантер – исповед.
Возбудлива приказна со елементи од најдобрите акциони филмови и трилери, но и длабоки психолошки драми. Книга што се чита во еден здив!
Исповедта на една од нашите најдобри кошаркарки, која се фрли во светот на криминалот и стана лидер на светски познатата група „Пинк Пантер“, е драматична приказна за храброста и стравот, моралот и неморалот, височините на духот во кои може да верува младешки ум склонен кон утопија, како и дното на кое лесно се паѓа и се нурнува длабоко.
Приказната на Оливера Ќирковиќ понекогаш наликува на левичарски есеи во најдобрата традиција на автентичната левица. Ова признание носи контроверзна комбинација од исклучително успешна спортистка (таа беше водечка кошаркарка на Црвена Ѕвезда, Панатинаикос и Панкратиос) и криминалец кој помина речиси 8 години во затвор. Но, исто така и современа активистка, која се залага за основните човекови и социјални права, самоук талентирана сликарка која директорката на атинскиот затвор Елеонас Тива, каде што ја издржуваше казната, но и сликаше, денес ја поканува да се врати како надворешен соработник и да продолжи да ги украсува мрачните ѕидови со своите слики и да ја разубавува реалноста зад решетки. Авторката ги „бранува“ своите „дела“ со аргументи:
„Подобро е да се биде чесен крадец отколку нечесен доктор, политичар или спортист. Со текот на времето, сфатив дека живеењето квалитетен „нормален“ живот значи да се биде човек кој не си стои на зборот, дволичен подлизурко кој ќе продаде сè и секого за мала или голема добивка…“
Дело што ја разоткрива митоманијата создадена околу водачот на „недофатливите Пинк Пантери“, и жена која скапо плати за своите младешки утопии. Приказната за современ „граничник“ кој танцувал на острите граници помеѓу доброто и злото, а која авторот ја претставил на читателската публика без ни најмала трага од манипулација.
